Stukje uit podcastinterview: Hoe kijk jij naar een lichaam?
Stukje uit het podcastinterview dat Stefan van Rossum van Esoterra had met Annet van Laar op 9/12/2024:
Hoe kijk jij naar een lichaam?
Je kunt feitelijk kijken. Heel gestructureerd, want het lichaam heeft gewoon een logica. Volgens de 7 centra kun je kijken:
- Is er in spanning of ontspanning in de spieren?
- Hoe is de ademhaling? Doorgaand of stokt ze ergens?
- Middenrif, is er contractie of ontspanning?
- Is de borstkas meer naar voren of naar achteren?
- Zijn de schouders meer omhoog naar voren, naar achteren of afhangend
- Naar de ogen: is de blik heel gefocused of meer afwezig?
- De stand van het hoofd: teveel naar voren of naar achteren?
Het feitelijk benoemen van wat je ziet, als je met mensen werkt, geeft een eerste ingang en lichaamsbewustwording bijv. ‘ooh ik sta dus scheef’.
Daarna kom je bij de tweede ingang van ‘goh wat is de betekenis voor die persoon’. En die is subjectief. Want de indruk die het op mij als begeleider maakt, hoeft helemaal niet kloppen met hoe die persoon het beleef. Het hoeft dus niet waar te zijn. Maar het kan wel waar zijn. Dat is het boeiende, het verhaal erachter…..
Je kunt het hele lichaam zo scannen. Dat ik wat ik mensen leer, om ze naar bepaalde regio te laten gaan, die opvalt. Niet om te zeggen: dat is fout of daar zit disbalans. Maar om te kijken hee, wat is je beleving erachter?
De ogen zeggen ook heel veel. Linkerkant heeft te maken met de binnenwereld, de gevoelswereld. De rechterkant heeft te maken met onze relatie naar de buitenwereld,
Als ik bijv naar je ogen mag kijken…?
‘Ja, graag!’
Dan zie ik feitelijk verschil tussen links en rechts in de uitdrukking. Voel je dat ook? De één voelt het namelijk wel en de ander niet.
‘Ja, ik voel iets verschil. Mijn linkeroog voelt iets kleiner’.
Het kan van alles betekenen. Maar wat het werkelijk betekent kan alleen jij maar voelen. Dus als ik verschil in uitdrukking zie tussen je linkeroog en rechteroog zie bij jou, zou ik kunnen vragen: ‘krijgt jouw binnenwereld iets minder aandacht dan de buitenwereld?’.
Je ogen beginnen nu te glimmen, als ik dit zeg. Dus ik kijk naar je lichaamstaal. Alles begint te shinen, je lijf geeft het aan; die geeft mij en jou zelf de feedback op wat klopt voor jou.
Dus dan zou ik verder doorvragen op verdere betekenis: wat wil meer aan bod komen in je leven?
Ik luister naar het lichaam, de hele tijd. Als ik dingen zeg en het slaat niet aan, dan neem ik een andere route. Of ik vraag: het slaat niet aan, klopt dat? en wat slaat er wel bij je aan? In die zin hoef je eigenlijk alleen te luisteren en te volgen. En dat leidt je terug naar waar het wel aanslaat.
Dit vind ik heel leuk om te doen. Je hoeft dus niet alles te weten. Intussen kun je iemand heel goed bereiken door aan te sluiten op wat je ziet, hoort en voelt. Maar ik zal nooit zeggen je moet het lichaam erbij betrekken. Mensen die cognitief werken zijn vaak uitmuntend op hun manier. Het geeft wel extra gereedschap in handen, omdat het lichaam zo direct reageert.